Υπάρχει κάτι το δελεαστικό στα μεταχειρισμένα βιβλία. Νιώθεις την παρουσία των προηγούμενων ιδιοκτητών· βλέπεις αν έχουν τσακίσει τις σελίδες, αν έτρωγαν ή έπιναν προσεχτικά όταν διαβάζανε, αν έχουν γράψει επάνω σημειώσεις, αφιερώσεις ή ευχές. Μέσα εκεί που αρχικά ήταν μόνο οι λέξεις του συγγραφέα, τώρα κατοικούν και τα φαντάσματα των προηγούμενων αναγνωστών. Και τι καλύτερο από το να διαβάζεις μαζί με μια αόρατη, ήσυχη παρέα.
Υπάρχει κάτι το δελεαστικό στους μεταχειρισμένους ανθρώπους. Νιώθεις την παρουσία των προηγούμενων ιδιοκτητών· δεν βλέπεις, αλλά καταλαβαίνεις αν τους έχουν τσακίσει, αν φαγώθηκαν ή πνίγηκαν, αν έχουν μέσα τους παρατημένες, μισοτελειωμένες και εγκαταλειμμένες σημειώσεις, αφιερώσεις και ευχές. Ο Clive Barker είπε κάτι που λατρεύω και θυμάμαι συνεχώς: “Καθένας μας είναι ένα βιβλίο αίματος. Όπου και αν μας ανοίξεις είμαστε κόκκινοι” και έτσι μπλέκει την φαντασία με την πραγματικότητα όπως ακριβώς συμβαίνει. Στα μαθηματικά οι φανταστικοί αριθμοί έδωσαν λύσεις και άνοιξαν νέους ορίζοντες εκεί που η πεπερασμένη λογική των πραγματικών αδυνατούσε. Και οι άξονες τους είχαν ένα κοινό σημείο. Εκεί ακριβώς που το σχεδιάζαμε εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου