Wake up young man, it's time to wake up
Έχω ένα μεγάλο κρύο δωμάτιο, και αυτό είναι δείγμα ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Παλιότερα δεν πολυάντεχα το κρύο, τους χειμώνες κυκλοφορούσα με τόσα στρώματα ρούχων που σχεδόν άφηνα μόνο τα μάτια ακάλυπτα. Τώρα πλέον απλά δεν με ενοχλεί τόσο, αντιθέτως μου δίνει την αίσθηση της εναρμόνισης με την έξω εποχή. Άσε που λατρεύω την ψυχρή ησυχία του και την αντήχηση που κάνουν τα ηχεία με τον απέναντι τοίχο.
Your love affair has got to go, for ten long years
Το παράξενο είναι ότι είχα ξεμείνει με δυο χαλασμένα στερεοφωνικά. Το δικό μου παλιό δεν μπόρεσε κανείς να το φτιάξει, το παλιότερο του πατέρα μου όμως, ναι. Και τώρα είμαι με ένα ραδιοενισχυτή - αντίκα από τα 70s, που τα τρανζίστορ του έχουν μια προτίμηση στα μπάσα, όπως και ο νέος του ιδιοκτήτης άλλωστε που το ξέθαψε από την σκόνη και την αφάνεια. Μπορεί να μην έχει και τον καλύτερο ήχο, νιώθω όμως στο ξύλο των ηχείων ποτισμένες εκατομμύρια νότες να έχουν περάσει από τις μεμβράνες του.
For ten long years, the leaves to rake up
Έχοντας μεταφέρει εδώ σχεδόν τίποτα παρά μόνο τα βιβλία και τους δίσκους μου, σκεφτόμουν τις άπειρες φωτογραφίες που έχω μαζέψει στα τόσα χρόνια, ψηφιακές και αναλογικές. Κάπου τις έχω σε ένα ντουλάπι και σκονίζονται, παρέα με τρεις νεκρούς σκληρούς δίσκους. Ξέρω πως για κάθε πρόβλημα που μου έχει δημιουργήσει η πεπερασμένη μνήμη μου, υπάρχει και ένα κομμάτι που θα με κάνει να θυμηθώ όσα θέλω να συνεχίσω να θυμάμαι.
Slow suicide's no way to go
Ποτέ δεν πολυπίστεψα σ' αυτό το "μια εικόνα, χίλιες λέξεις".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου