2012
2003
1994
Η χρονιά ήταν δύσκολη, λίγα τα καύσιμα, δεν κύλισε δρόμος κάτω από τις ρόδες και ως γνωστόν, ο οδηγός έχει πάντα ανάγκη από χιλιόμετρα. Αλλιώς δεν είναι τίποτα. Μίλια μακριά, χωρίς αλάτι στο δέρμα, μόνο όσο θα ξεμείνει στις αλυκές ανάμεσα στη θάλασσα και την έρημο, αφαιρείς πλάνα και σχέδια και σιγουρεύεις ένα εισιτήριο και φτηνή βενζίνη. Δέκα και κάτι χρόνια αργότερα συνέπεσαν οι ίδιες καταστάσεις, φαντάζομαι είναι όπως λένε και για κάποια αστέρια που ευθυγραμμίζονται ανά μερικά χρόνια. Αλλά ποιός τα βλέπει αυτά.
2003
Δε θυμάμαι γιατί εκείνο το Trans Europe Express δεν έγινε ποτέ. Το σχέδιο ήταν ίδιο: απλά να μην υπάρχει σχέδιο. Μόνο ένα walkman, καλύτερα με το walkman, το discman τρώει γρήγορα τις μπαταρίες, γράφεις μια ενενηντάρα και αφήνεις στο τέλος κάθε πλευράς τα λιγότερο αγαπημένα σου. Και αν είσαι τυχερός, ίσως χωρέσουν και ολόκληρα.
1994
Πάνω που ο κόσμος έγινε ασύρματος, το τρίτο τεύχος του Trance Europe Express σκάει σαν βόμβα, ανοίγοντας ορίζοντες σαν ναρκωτικό από το μέλλον. Μετά πέρασε και από την απέναντι όχθη, εδώ όμως έπιασε το σημείο εκείνο στο τέλος των συνόρων, εκεί που όλοι κάποτε -έστω μια φορά- πρέπει να πάμε. Για αυτό και στο Ποπ+Ροκ ο Μάρκος Φράγκος είχε γράψει: "Πρέπει να το δείτε, να το νιώσετε, να το ψυχανεμιστείτε".
