Scripra Manent

Οταν rainman καλεί, o driver πάντα απαντεί:

και άντε να διαλέξεις από τόσα χαρτιά σε τόσα μέρηκαλό το πληκτρολόγιο, αλλά το μελάνι είναι αξεπέραστοπολυδιάστατο, τονίζει ότι χρειάζεται από μόνο τουκαι αν χρειαστεί, θα ξεβάψει από μόνο του.

Αυτό που μου αρέσει και δεν θα σταματήσω να το χρησιμοποιώ για όσα από τα γραπτά μου έχουν σημασία (για μένα) είναι η πλήρης εικόνα που παίρνω από εκείνες της στιγμές της συγγραφής. Μέχρι και το σάλιο που βάζω όταν ξεραίνεται η άκρη του. Και με αίμα είχα δοκιμάσει μια φορά που είχα κοπεί (την είδα Ντε Σαντ), ήταν ωραία η αίσθηση, αλλά όχι και να ανοίγομαι κυριολεκτικά για να ανοίγομαι λεκτικά. Ένα μισοτελειωμένο κομμάτι βλέπετε παραπάνω. Έχει τρια και κάτι χρόνια που είναι έτσι. Πριν ένα χρόνο που το κοιτούσα με ελαφρώς βρεγμένα χέρια το μουτζούρωσα κάπως άθελά μου, αλλά σκέφτηκα "έτσι καλύτερα". Ή θα τελειώσει κάποτε, ή θα ξεβάψει εντελώς.

The Drone Zone

Έπεσα στις έξι το απόγευμα για να κοιμηθώ λίγο και σηκώθηκα έξι ώρες μετά, μεσάνυχτα. Ούτε κατάλαβα τι έγινε, είδα διάφορα σουρεάλ και μη κομμάτια ονείρων, θυμάμαι κάτι ψιλά αλλά το όλο κλειδί ήταν το drone zone που έπαιζε όλο το απόγευμα, τριπαριστό, ταξιδιάρικο και διαγαλαξιακό. Με έστειλε εντελώς, βίωσα το ambient όπως θα πρέπει να βιώνεται: με τις ώρες, με το κορμί ακίνητο και τα μάτια κλειστά, με το μυαλό μόνο να (υπο)λειτουργεί.

Νιλ Άρμστρονγκ, σε έφτασα.

Fliessssszzzzzzzz

Καθώς καλοκαιριάζει μαζεύονται. Σκοτώνω μια την ημέρα.
Και μετά μαδάω τα φτερά τους όπως στο τραγούδι του Cave:
μ'αγαπάει, δε μ'αγαπάει...

(μπα.. απλά τις πετάω στα σκουπίδια)

Ισόγειο

Δεν έχω χρόνο για τίποτα, ή μάλλον με τίποτα δεν μπορώ να οργανώσω καλά τον χρόνο μου. Φαντάζομαι πως μετά τις 20 -ημέρα ισορροπίας για το φως και το σκοτάδι- θα αλλάξει κάτι πέραν της διάρκειας της μέρας, αλλά απλά φαντάζομαι. Φαντάσματα. Δεν έχω σκια, γιατί ο ήλιος είναι ακριβώς επάνω μου. Αυτή είναι η οπτική μου όμως, γιατί εγώ δεν είμαι από κάτω του. Στο επίπεδο του δρόμου, αλλά ποιού δρόμου? Τελικά ίσως μετά από χρόνια κερδίσω το βραβείο πιο ασυνάρτητης σκέψης. Και αν όχι δε με νοιάζει, αφού ο Gambit θα κάνει επιτέλους την εμφάνισή του στο νέο spinoff των X-Men.

Μωρέ μπας και κόλλησα πουθενά publishophobia?