Τρίτη 31 Οκτωβρίου 2006
Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2006
Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2006
Κοίμηση (part 3)
Η σχετικοτητα ειναι το παν. Μπορει να σε χτυπησει ηλεκτρικο ρευμα για εκατοστα δευτερολεπτου αλλα αν ειναι μεγαλη η ενταση αρκει αυτος ο χρονος για να πεθανεις η για να αλλαξει τη ζωη σου για παντα. Η απο την αλλη μπορει να δεχεσαι το χτυπημα για εναν ολοκληρο χρονο τοσο απαλα που δεν καταλαβαινεις καν οτι κατι σε χτυπαει.
Οπως τα σκουπιδια, τα ποταμια και τα ρευματα, εφυγε στη θαλασσα. Oπως οι Cocteau Twins ελεγαν "Sea Swallow Me". Οπως το πιανο που βουλιαζε στον Αυστραλεζικο ωκεανο: "there is a silence where has been no sound, there is a silence where no sound may be. In the cold grave, under the deep, deep sea".
και τωρα θα αγκαλιαζει ολοκληρη τη γη
και ολο και καποια φωτογραφια θα μεινει καπου
οπως παλια εμεινε ο πινακας
και τωρα θα αγκαλιαζει ολοκληρη τη γη
και ολο και καποια φωτογραφια θα μεινει καπου
οπως παλια εμεινε ο πινακας
Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2006
ΜετεμΨυχωση (part 2)
Δεν ξέρω αν κάποτε θα αφήσω το σημάδι μου στον κόσμο ή αν αυτός θα αφήσει το σημάδι του σε μένα. Τα εξιτήρια μοιράζονται τυχαία, πάντα όταν δεν το περιμένεις, αυτός είναι ο μοναδικός κανόνας που δεν έχει εξαίρεση. Αφημένος στη ροή του χρόνου, του μεγάλου αυτού ποταμού που παρασέρνει βίαια τα πάντα, κάποια στιγμή θα πεταχτείς σε μια όχθη ή θα σκαλώσεις σε μια πέτρα. Μετέπειτα απλά θα τον βλέπεις να κυλάει με όλα όσα παρασύρει, στη συνέχεια μόνο θα τον ακούς, τέλος απλά θα ξέρεις ότι κυλάει χωρίς να νιώθεις τίποτα.
Εύχεσαι μόνο ότι στο τέλος θα μπορούσες να έχεις λίγο χρόνο παραπάνω. Κάπως σαν τους υπολογιστές, που όταν σταματήσει η τροφοδοσία ρεύματος έχουν το UPS που τους δίνει λίγο παραπάνω χρόνο ώστε να κλείσουν σωστά ότι έχουν αφήσει ανοιχτό.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)