Aπαλά Μαύρα Αστέρια

... γύρω από το λαμπρό κίτρινο φεγγάρι, οι ατελείωτες βροχές μέσα σε στοιχειωμένο αέρα, το πιο βαθύ φως, ο παράδεισος των Γατών, το σκοτεινό δάσος, η μεγαλύτερη πίστη για τον μικρό μας κόσμο, όλα τα όμορφα μικρά αλογάκια, η συγχώρεση και η μετάνοια, τα μαύρα πλοία στον Ουρανό, η φθορά και η διαφθορά και πάνω απ’ όλα ο Χριστός, ο Αντίχριστος και ο Άνθρωπος… Όλη η ανθρωπότητα, ο κόσμος και οι Θεοί του συρρικνώθηκαν τις δυο πρώτες νύχτες του Ιούνη στη μικρή σκηνή του Θεάτρου “Δημήτρης Χορν”. Η μικρή ορχήστρα με αρχηγό τον David M. Tibet ήταν συγκλονιστική, σπαρακτική, ανατριχιαστική και εξώκοσμα πανέμορφη. Θαρρείς πως όταν βγαίναμε από μέσα θα βλέπαμε τον κόσμο να φλέγεται, τα κτίρια να πέφτουν μαζί και οι άνθρωποι και ο Ιησούς θα περπάταγε για δεύτερη φορά στη γη.

It isn't very good, in the dark dark wood
In the middle of the night, when there isn't any light