Αφου ξεκολλησα καπως απο το Reminder της Feist, αδειασα τα παντα απο παντου για να πιασει τοπο το νεο ΝΙΝ. Δεν αποκρυπτογραφησα ακομα την υποθεση και τις συνομωσιες που περιγραφει, αντιληφθηκα όμως την δυναμη και τα δοντια που ελειπαν απο το προηγουμενο. Πανω που η σκονη απο τα εργα της εβδομαδας κατακαθισε ησυχα στο μπαλκονι, με τον αερα να μυριζει ακομα χωμα αναγκασα ολη την γειτονια να το ακουσει μαζι μου. Αφου συνηθισαν τα κομπρεσερ και τις μπουλντοζες, φανταζομαι θα γουσταραν και τους στυλιζαρισμενους θορυβους του Trent. Θεου επιτρεποντος και Θεου υπαρχοντος η χρονια αυτη θα ερθει συντομα. Αλλα με την Feist θα περασει γρηγορα η ωρα.
