Συνεχιζω ως παρακλαδι του παιχνιδιου απο το post του Zpi.+. Αγαπημενος μου ηρωας ειναι ο Freddy Krueger. Παντα ηθελα την δυναμη του να μπαινω μεσα στα ονειρα των αλλων και να τα κανω οτι θελω. Πριν πολλα χρονια ειχα κατασκευασει και ενα γαντι με λεπιδες στα δαχτυλα. Παρεμεινα ομως ενας απλος ανθρωπος.
+. Το "μαυρο" μου προκαλει καταθλιψη.+. Η πρωτη μου μπαντα καπου στην ηλικια των 8 ηταν οι The Kitchen, οπου με τον αδερφο μου χτυπαγαμε με διαφορους ρυθμους ο,τι βρισκαμε στο τραπεζι οταν τρωγαμε. Κρατησαν κανα δυο χρονια. Πλεον σε καμια οικογενειακη γιορτη γινεται που+που κανενα reunion.
+. Στην πρωτη Δημοτικου παντα γυρνουσαμε σπιτι μετα το σχολειο με δυο φιλους ακολουθωντας τις γραμμες του τρενου (hometown: Τρικαλα) και ενα μεσημερι οταν περναγε το τρενο δεν κατεβηκα απο τις ραγες, αρχισα να χοροπηδαω, το τρενο σταματησε. Μπορει να με σκοτωνε αλλα μου αρεσε. Οχι ομως και του οδηγου που κατεβηκε και αρχισε να με κυνηγαει. Δεν με επιασε.
+. Μερικες φορες οδηγω απροσεχτα. Μολις χτες χανοντας τον ελεγχο στριφογυρισε το αμαξι μου και βρεθηκα εκτος πορειας να κανω σβουρες σε μεγαλο δρομο πολλων λωριδων κυκλοφοριας αντιθετα στο ρευμα. Σχεδον Crash. Μπορει να με σκοτωνε αλλα μου αρεσε. Οχι ομως στους αλλους 2 συνεπιβατες.
Η πασα προς τα λιγοστα μου links..
Καποια μερα ενας τεχνικος της Xerox μου ειπε: "η δουλεια δεν ειναι ντροπη, ειναι μαλακια". Ανοιγουμε τα στορια και βλεπουμε ωραια συννεφα, ηλιοβασιλεμα, τον υποσταθμο της ΔΕΗ που μας υπενθυμιζει οτι δουλευουμε μεσα σε ενα σχετικα δυνατο Η/Μ πεδιο. Λες γι' αυτο να κολλανε συχνα τα μηχανηματα? Η και εμεις?
